سلام!

اینبارم اومدم خودم اثر خلق کنم

این نوشته ی من تقدیم به عزیزانی که به من سرزدند و منم به وبلاگ زیباشون سرک کشیدم

*ابتدا به امیرخان گل که داری ساعت شماری می کنی بری سربازی خوشحالم که مرد شدی!برات دعا می کنم همزمان با سربازی بقیه کارها جفت و جور بشه!

*فریبای عزیز که علاوه بر نظر سایرین خیلی خانومی اهل سیاست نیستم ولی کشورم و هموطنام و دوست دارم و حرف و حدیث اونور آبیا بخصوص کافرایی که انسانیت سرشون نمیشه ولی حافظ حقوق بشر شدند!و قبول ندارم یه تار موی برو بچ خودمون با اونا عوض نمی کنم!

*امیر حسین عزیز دلت غمگین مباد خدا صبر بده از هجر هانیه عزیزت خدا صبر جمیلی بهت عطا می کنه انشاءالله

فرشید غیرتی خوشم میاد رک حرف میزنی و از تظاهر بدت میاد ولی هیچ وقت از حرف رکی که می شنوی ناراحت نشو داداشی!

*علی (علیرضای گل) نمی دونم ساراجون یا عسل جونت باهات چه کار کرده بدل عزیز!

از خدا بخواه که هیچ وقت کلمه جدایی از سارا روی زبونت نیاد از کنایه ها ی سارات دلگیرنشو نمک ارتباطات عاشقا دعوا و قهر و کنایه است !

*رازدار عزیز میدونم مثل شب مثل ماه که همه چیز و می بینه و رازداری می کنه محرم اسراری نوشته هات جون میده واسه یه شکم سیر اشک ریختن تو نیمه های شب این ماههای عزیزچه قدر عاشق این ذکری هستم که تو وبلاگت می درخشه مثل ماه! اللّهم صل علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم

*سلام سارای عزیز!به وبلاگ صورتیت سر زدم آروم و پر از سکوت حق دارن بعضیا به این سردی و سکوتت نق بزنن!اومدی اینورا یه سری به من تنها هم بزن

و سلام به قدیمیایی که یه بار اومدن دیگه نیومدن مثل آقای همدم استاد شعر و ادب علیرضا خان جستجو گر!

و بقیه که حضور ذهن ندارم

نمیدونم از نظراتم دلگیر شدید یا نه! ولی من به دوستانی که جوابایی دادم که باعث دل مکدری شده این و رک می گم:

از اینکه بخوام ادای آدمایی رو در بیارم و خدای نکرده قصد بازی کردن و سر کار گذاشتن داشته باشم نیستم و از همچین آدمایی هم اصلا خوشم نمیاد روراست می گم اومدم توی دنیای مجازی به نیتی که خدا می دونه و بس شاید روزی و روزگاری اومدم و همه رو ریختم توی سینی این دنیا

ولی به نظر من با احساس و قلب کسی بازی کردن جرمه من که نمی خوام به جرم شکستن قلبی زندونی بشم

شما چی دوست دارید...!!!

یا حق با حق تا حق

این چه دردی است که قلبم را ازار میدهد  

 چشمهایم ابر شوید

ببارید بر صحرای ترک خورده قلبم 

 ببار, ببار ای اشک   شاید کمی ارام گیرم

شاید مرهمی باشی بر زخمهای بیرحم زمانه 

 قلبم خونین است 

دوای دردت اشک است  پس گریه کن  گریه کن

 تا خدا به فریاد دل زخم خورده ات گوش کند

اقتباس از نوشته های فریبا جون!

منتظر شدم تبریک بگی

باشه طلبت

عزیزم!

بدون مهرت نرفته از دلم

گویند که لحظه ایست روئیدن عشق

آن لحظه هزار بار تقدیم تو باد

میلاد حضرت زهرا مبارک

چرا هر چی شعر میگم غمگین و خسته س؟

چرا  در  های  دلم   رو  همه  بسته  س؟

آخه تا کی بشینم کنج اتاقم؟

چرا دیگه نمیخوام بیای سراغم؟

دنیا بی وفا شده    اینو میدونی